Σε απόσταση 5 χλμ. νοτιοδυτικά από το κέντρο της Σπάρτης και επί του λόφου της Αγίας Κυριακής, που βρίσκεται περίπου 600 μ. ανατολικά του οικισμού Σκλαβοχώρι - Αμύκλες, εντοπίζονται τα κατάλοιπα του αρχαίου ιερού του Απόλλωνα Αμυκλαίου. Το ιερό αυτό αποτελούσε σύμφωνα με τις γραπτές πηγές (π.χ. Πολύβιος 5.19.3) το σπουδαιότερο κέντρο λατρείας των Λακεδαιμονίων κατά την αρχαία εποχή. Η ταύτιση της θέσης του ιερού επιβεβαιώθηκε από την ανακάλυψη, στο λόφο και στα περίχωρα, ενσφράγιστων θραυσμάτων κεράμων στέγης, όπου διακρίνονται οι λέξεις Απόλλωνος και Αμυκλαίοι (Τσούντας 1892, 3-4), καθώς και επιγραφών (Τσούντας 1892. Σκιάς 1918, 32-35. Fiechter 1918, 220-223. Buschor–von Massow 1927, 61–64. IG V 1.27, 145, 511, 823. SEG 1.87–88, 11.689–691, 11.790). Δυστυχώς, ο προσδιορισμός της θέσης του αρχαίου οικισμού των Αμυκλών παραμένει ασαφής.
Σύμφωνα με τον Χρήστο Τσούντα και τα πορίσματα των ερευνών του, κατά την Πρώιμη και Ύστερη Εποχή του Χαλκού το ιερό θα πρέπει να τοποθετείται στη νοτιοανατολική πλευρά του λόφου. Λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες που μας παρέχει ο Πολύβιος (5.19.2) σχετικές με το ιερό για την απόσταση μεταξύ Σπάρτης και Αμυκλών και την περιγραφή του σύμφωνα με την οποία αυτό βρίσκεται στην νότια, προς τη θάλασσα, πλευρά του οικισμού, καθώς και το γεγονός ότι το άλλο σημαντικό ιερό της αρχαίας πόλης, αυτό της Αλεξάνδρας Κασσάνδρας (Παυσ. 3.19.6), εντοπίστηκε κοντά στο σύγχρονο χωριό, εικάζεται ότι η αρχαία πόλη εκτείνεται βόρεια και κυρίως δυτικά του λόφου της Αγ. Κυριακής, προς το σύγχρονο χωριό Αμύκλες.
Η συγκεκριμένη περιοχή του ιερού αποτελείται από χαμηλούς και ομαλούς λόφους που έχουν σχηματιστεί από τις αλουβιακές αποθέσεις του Ευρώτα. Ανατολικά, το πρανές του λόφου παρουσιάζει εντονότατη κλίση, σε αντίθεση με τις άλλες του πλευρές, οι οποίες είναι αρκετά ομαλές. Μια μικρή πτύχωση ή αλλιώς βύθιση του εδάφους ορίζει το λόφο δυτικά ενώ ένας αυχένας τον συνδέει με την ευρύτερη ομαλή διαμόρφωση του εδάφους προς βορρά. Από τη συγκεκριμένη θέση επιτυγχάνεται η σημερινή πρόσβαση στον αρχαιολογικό χώρο. Το ύψωμα του ιερού προσφέρει μια ευρύτατη θέα προς τα νότια, που ορίζεται στο βάθος μόνο από τους ορεινούς όγκους του Ταΰγετου δυτικά και του Πάρνωνα, ανατολικά. Το γόνιμο έδαφος της περιοχής αξιοποιείται εντατικά με ποικίλες αγροτικές καλλιέργειες.
